Coquilles met een Portugees tintje

Een van mijn favoriete Portugese gerechten blijft de garnalen in tomatensaus met heel veel knoflook, ui en paprika. Het is een supersimpel recept, maar goddelijk lekker. Je maakt mij niet gelukkiger dan wanneer ik al dopende in de saus met mijn voetjes in het zand zit. Dat laatste moet nog even wachten, maar dat dopen in de saus kunnen we natuurlijk ook hier regelen. Ik maakte een variant met coquilles en bonen voor thuis. Ik gebruikte daarvoor verse kapucijners aangezien het toen middenin het seizoen was. Nu is het september en gebruik je ze gedroogd (wel eerst wellen) of uit blik. Als je dan maar wel belooft dat je het volgend jaar nog een keer maakt met verse kapucijners.

Wat je nodig hebt voor 4 personen

2 uien, in ringen
olijfolie
4 teentjes knoflook, in plakjes
3 paprika’s (verschillende kleuren), in dunne reepjes
1 el tomatenpuree
1 tl gemalen korianderzaad
1 blik (400 gr) gepelde tomaten
witte peper
zeezout
200 gr kapucijners
400 gr coquilles (visboer)
handje verse koriander, grofgehakt
1 desembol of ander lekker brood, in grove stukken

Wat je gaat doen

Bereidingstijd: 35 minuten

1. Verhit een grote hapjespan en fruit de ui 5 minuten in 2 el olijfolie op laag vuur.

2. Voeg de knoflook en paprika toe en bak nog 5 minuten.

3. Roer de tomatenpuree en korianderzaad erdoor en bak nog 1 minuut.

4. Schenk het blik gepelde tomaten en een 1/2 blik warm water erbij, roer door en laat 10 – 12 minuten pruttelen totdat de tomaten helemaal uit elkaar vallen.

5. Schep de kapucijners door de saus en leg de coquilles naast elkaar in de saus. Bestrooi met peper en zout en laat 5 minuten op laag vuur pruttelen. Schep de coquilles halverwege een keer om. Vind je dat er te weinig vocht in de pan zit, kun je altijd nog een klein scheutje warm water toevoegen.

6. Schep alles over in een grote schaal en bestrooi rijkelijk met verse koriander en nog een snufje witte peper. Serveer met het brood om in de saus te dopen en steek je voetjes in het zand. Oh nee, wacht, dat laatste zit alleen in mijn hoofd.

Recept & fotografie: Francesca