Vorige week konden jullie lezen over de start van mijn bootcamp challenge. Ik, de a-sportieveling, die de strijd aangaat met alle smoesjes om maar niet te hoeven sporten. Samen met Healthclub OpenAir ga ik 8 weken lang lekker in de buitenlucht trainen met als doel om sporten weer structureel te verweven in mijn leven. Om me weer fit te voelen en strakker in mijn lijf te zitten. Want met al dat eten van mij gaat het omvangtechnisch gewoon een keer fout. En dat ik niet meer ga diëten is een ding wat zeker is. Ik hou van eten, eten houd van mij.
Wat maakte ik allemaal mee in de eerste challengeweek? Lees met me mee!
Van spierpijn naar doodziek in het eerste weekend
Mijn eerste bootcamp beginnersles was op donderdag. Mentaal bereidde ik me voor op de spierpijn nekslag die zou gaan volgen. Ik weet niet of het kwam door het hete bad van donderdagavond, maar op vrijdag viel het me alles mee. Natuurlijk voelde ik pijntjes op plekken waar ik heel lang niets gevoeld had. Maar het was nog meer dan draaglijk. Op zaterdag kwam ik toch wat lastig uit bed en naarmate de dag vorderde liep ik steeds wat moeilijker. En ‘s avonds kon ik niet eens meer door mijn knieën zakken op de verjaardag waar we waren.
Maar goed voelde ik me wel, sinds de 1e les. De spierpijn was een soort van beloning (dit klinkt ietwat masochistisch, ik weet het) voor het harde werk van de 1e les. Ik besloot het uit te zitten en maandag weer vol door te gaan met de crosstraining. Dat liep allemaal even anders.
De nacht van zaterdag op zondag werd ik doodziek. Ik dacht eerst aan voedselvergiftiging, later bleek het een heftige buikgriep te zijn. Ik leefde zondag als een zombie, at 1 soepstengel en bewoog me alleen om van de bank naar de wc te gaan. En de maandag was nog niet heel veel beter. Tot maandagmiddag, een uurtje of 3, dacht ik nog steeds dat ik ‘s avonds ging sporten. Maar toen stond ik op van de bank en de hele wereld begon te draaien, dit was geen basis om te gaan sporten ‘s avonds. Met pijn in mijn hart heb ik mijn les afgezegd en vervloekte nog net niet mijn lichaam voor het ziek zijn. Dit is een challenge en dan wil ik er vol voor gaan, maar de dingen lopen nou eenmaal soms anders.
En weer aan de bak!
Dinsdag en woensdag waren recovery dagen. Echt rustig aan doen was er niet bij door een drukke werkagenda. Maar ik heb wel gezond gegeten en veel groene smoothies naar binnen gewerkt. Niet normaal wat een goed effect dat op mijn lichaam heeft.
Ik had nog de intentie om zelf een half uurtje te gaan hardlopen in die 2 dagen, maar dat is niet gelukt. Daaraan merk ik dat het sporten nog niet in mijn systeem zit en als ik geen motivator heb (lees: een groep mensen die ergens op me wacht) dan gebeurt het dus niet. Wel heb ik iedere dag de wallsit thuis geoefend! Tot een minuut kom ik nog lang niet, maar het begin is er.
Donderdag was het weer bootcamp dag, om 19.00 uur zouden we verzamelen bij het park. Om 17.00 uur vertrok ik uit Amsterdam en toen was het echt even spitsuur. Naar huis rijden, peuter halen, thuis omkleden, hond uitlaten, snel een banaan eten, peuter naar vrienden brengen om te eten (The Mr. was niet thuis) en om 1 voor 7 stond ik op de parkeerplaats. Mennn, dat is al bijna een workout!
De 2e bootcamples was echt te gek! Veel intenser dan vorige keer, ook omdat mijn grenzen nu meer werden opgezocht. Vorige week onderging ik het wat meer gelaten. Was ik allang blij dat ik meekwam. Nu was ik meer met mijn koppie bij. En met dit weer in de buitenlucht sporten is echt heel fijn. Vanessa, onze trainster, had springtouwen meegenomen en dat hebben we geweten. Iedere keer dat we stopten na een stukje joggen deden we oefeningen in reeksen van 3 en die eindigden met, je raadt het al, touwtje springen. Setjes van 40 of 20 met als doel om aan het einde van de les 400 keer touwtje te hebben gesprongen. Ja, je leest het goed: 400 keer. En ik heb het gered jongens! Nou ok, misschien waren het er 360 en heb ik er af en toe 10 gesmokkeld, maar ook dat is een serieuze prestatie.
Zijn er al resultaten?
Terwijl ik dit typ, voelen mijn benen aan als 2 verzuurde bakstenen. Ik geloof dat ik dit weekend de overtreffende trap van spierpijn ga ervaren, maar ik vind het ‘t waard. Na 2 lessen merk ik al verschil. Ik voel me al iets fitter, keek vanochtend in de spiegel en zag mijn huid meer stralen en niet geheel onbelangrijk, ik merk ook al wat op het gewicht/omvangniveau. De weegschaal laat 2,4 kilo minder zien dan ik woog op 1 maart. Dat zegt niet alles, want dat is ook veel vocht. En laten we vooral de buikgriep niet vergeten. Maar ik voel me ook minder opgeblazen en merk het vooral bij het dragen van mijn kleding. Het zit net even wat losser dan 2 weken geleden.
Deze week wil ik weer een grens gaan opzoeken. Maandag crossfit, donderdag bootcamp en tussendoor nog wat oefeningen thuis. Maar eerst gaan we even door spierpijnweekend heen, ook die kan ik hebben 😉
Meer lezen:
– Francesca’s bootcamp challenge day #1
– Francesca’s bootcamp challenge week #2 – Crosstraining en meer!
De 8 weken bootcamp challenge doe ik samen met Healthclub OpenAir, de sportschool zonder muren. Geen ingewikkelde fitnesstoestellen, geen moeilijke aerobicpasjes, maar heerlijk sporten in de buitenlucht. Wil jij ook lekker buiten sporten bij jou in de buurt, dan is Healthclub OpenAir een aanrader. Ze hebben gevarieerde trainingen voor sporters van alle niveaus en alle leeftijden. Samen buiten actief bewegen is niet alleen heel gezond, het is ook nog eens gezellig, want behalve het sporten en werken aan je conditie en het verleggen van je grenzen, vinden zij het ook heel belangrijk om vooral veel plezier te hebben!
