Als foodie mag je tijdens je culinaire bezoek aan Zeeuws-Vlaanderen de mosselstad Philippine eigenlijk niet overslaan. Dat deden wij dan ook niet. Sterker nog, we dompelden ons volledig onder in de mosselen. Ik was te gast bij Frank Wiskerke van Hotel Restaurant Au Port, een van de coryfeeën van de familie Wiskerke. Een familienaam die al meer dan een eeuw nauw verbonden is aan de historie van deze mosselstad. De grootvader van Frank opende in 1907 Herberg au Port in het dorp, een uitvalsbasis voor de mosselvissers. Opa Wiskerke haalde met paard en wagen de mosselen zelf op in de haven en was de grondlegger van het oude familierecept wat tot op de dag van vandaag nog steeds op de kaart staat van Hotel Restaurant Au Port, zoals het restaurant nu heet.
Bij 1 restaurant blijft het niet binnen de familie Wiskerke. Van de 9 restaurants die je in Philippine vindt, zijn er 6 in eigendom van afstammelingen van opa Wiskerke. Zoals onder andere De Fijnproevers en Auberge des Moules. Leuk detail: Philippine heeft 2.200 inwoners en 1.000 restaurantstoelen. Dan weet je wel waar dit dorp van leeft.
Het vissen op mosselen werd hier tot 1952 actief gedaan, Philippine was een van de belangrijkste mosselhavens. De waterwerken waren de oorzaak voor de sluiting van de haven en tegenwoordig komen de mosselen die in Philippine op de kaart staan voornamelijk uit Yerseke. Vanaf juli (soms zelfs eerder) begint het seizoen en de grote mosselpiek is er in de maanden augustus t/m oktober. Met hele bussen, de chauffeur mag gratis mee-eten, komen ze naar het dorp en de restaurants zijn dan afgeladen vol. Vooral Belgen zijn er dol op en komen maar wat graag hier lunchen en dineren.
In tegenstelling tot wat veel mensen denken, loopt het mosselseizoen vrij lang door. In Philippine eet je deze tot en met maart. Daarna is het tijd voor de voortplanting en worden de mosselen met rust gelaten. Dat betekent trouwens niet dat de restaurants in Philippine dichtgaan. Op hun menu’s prijken niet alleen trots de mosselen, hier kun je ook genieten van de lekkerste lokaal gevangen vis en van wild zijn ze ook niet vies.
“Mogen we proeven Frank?”
Terwijl ik ademloos luister naar de verhalen van Frank kan ik me bijna niet bedwingen om de vraag der vragen aan hem te stellen. Gelukkig is hij me voor en brengt ons naar een tafeltje in zijn sfeervolle restaurant waar we een aantal van zijn beproefde gerechten gaan eten. Er wordt een fles Pinot Blanc uit de Elzas van Edouard Lieber voor ons ontkurkt. De mosselwijn van dit jaar. Daar moet je niet te licht over denken, want ieder jaar reist er een delegatie uit Philippine af naar de Elzas waar de wijnen worden geproefd. De mosselwijn van dat jaar wordt unaniem gekozen en het desbetreffende wijnhuis is verzekerd van een topjaar.
We starten onze Zondagse lunch met een Zeeuws peuzelbordje. Daarop verse oesters, rauwe mosselen, garnaaltjes, kreukels en een krabbenpoot. Verser kan haast niet. Heerlijk met een zelfgemaakte cocktailsaus om te dippen.
Het wordt alleen maar beter, want als tussengerecht krijgen we gegratineerde mosselen. Simpel, perfect bereid en met een ultieme smaak. We kijken elkaar gelukzalig aan.
Dan het hoofdgerecht, een pannetje met mosselen. Hoe kan het ook anders. Bij Au Port kun je kiezen voor Provençaalse mosselen, met room of naar het familierecept. Wij kozen uiteraard voor de laatste. Frank vertelt ons dat je niet teveel moet toevoegen qua smaken aan verse mosselen. Die zijn zo puur van smaak dat je het product nog steeds wilt proeven. Ze worden kort gekookt in hun eigen vocht (verse mosselen hebben nog zoveel eigen vocht in de schelpen dat je geen extra vocht hoeft toe te voegen) en er wordt verder alleen ui en peterselie aan toegevoegd. En witte peper, heel veel witte peper.
Onze ‘pannetjes’ van 1,2kg per persoon werden aan tafel gebracht (1,7kg per persoon kan ook) met traditioneel Zeeuws mosselbrood, frieten en huisgemaakte mayonaise. Een grote bak erbij voor de schelpen en aanvallen maar. Ik heb nog nooit in mijn leven zulke fantastische mosselen gegeten, punt. De verse mosselen, het familierecept en de liefde van de chefs (zoon Gérard Wiskerke staat in de keuken samen met Angelo Stokkerman) zijn ongeëvenaard.
We wandelen intens voldaan Restaurant Hotel Au Port uit nadat we Frank en zijn vrouw Liduina uitgebreid hebben bedankt. Ik wilde Frank eigenlijk nog even knuffelen, zo blij was, maar ik wist me te beheersen. Mosselen in Philippine moet je een keer in je leven hebben gegeten, het liefst vaker. Zonde dat we er zo lang voor moeten rijden, maar in het nieuwe seizoen gaan we zeker terug. Voor een uitgebreide zondagslunch en dan nemen we gelijk wat vrienden en familie mee. Ach wie weet, misschien gaan we wel met een bus.
Voor de echte mossel- en fietsliefhebbers heeft de VVV Zeeland trouwens een echte Mosselfietsroute in het assortiment. Je ontdekt daarbij het gebied tussen Terneuzen en Sluis en komt naast Philippine ook langs diverse lokale producenten; kaasboerderij, boerderijwinkels en een vleesboerderij. Bekijk hier de route.
Mijn bezoek aan Philippine was onderdeel van de culinaire persreis die ik maakte naar Zeeuws-Vlaanderen op uitnodiging van de VVV Zeeland. Meer artikelen over culinair genieten in Zeeuws-Vlaanderen vind je via deze link.
Volg Francesca Kookt! ook op Facebook, Twitter, Google+, Bloglovin’ of Instagram.
