Dank je wel 2014…
…voor het bewijzen dat ik helemaal overnieuw kon beginnen met een nieuwe carrière, hoe eng het af en toe ook was.
…voor al die mensen die mijn site bezocht hebben. Van 30.000 uniek in januari tot 115.000 uniek in december. Totaal 600.000 mensen in 2014 die meer dan 1,6 miljoen pagina’s hebben bekeken terwijl mijn blog pas 2,5 jaar bestaat. Het is onwerkelijk, ik ben zo trots.
…voor alle levensgenieters die net als ik denken dat lekker en echt eten niets meer hoeft te zijn dan koken met pure ingrediënten en een beetje liefde.
…voor het wederom niet naar beneden gaan van het getal op de weegschaal. Maar misschien moet ik daarvoor ook wat vaker mijn mond houden en gewoon mijn sportschoenen aan doen. Ja, ik beken. Bootcamp challenge is mislukt.
…voor de geweldige aandacht in de pers die ik dit jaar mocht krijgen. In lokale kranten, in het AD, De Telegraaf, 2x op de radio en al die mensen die online over me schreven zoals Culy en Uit Pauline’s Keuken.
…voor de enthousiaste reacties die ik krijg op mijn Surinaamse recepten. Vooral de bami, wat zijn jullie daar dol op. Maar liefst 35.000 mensen hebben dat recept dit jaar bekeken, gekkenhuis.
…voor alle enthousiaste reacties die ik krijg op mijn andere recepten. Al die mensen die mij foto’s, mailtjes en social media berichten sturen. Jullie zijn helden, want dit is precies waarvoor ik het doe.
…voor het mogen werken met ouders en kinderen waardoor iedereen beter en lekkerder gaat eten. Vooral de weekmenu’s, jullie zijn er gek op.
…voor de kans om een boek te gaan schrijven over de culinaire opvoeding van kinderen. Een onderwerp dat ik zo belangrijk vind, omdat onze kinderen de toekomst zijn. En voor iedereen die zich afvraagt waar dat boek blijft. Ik heb het uitgesteld naar 3e kwartaal 2015, omdat ik het me veel te druk maakte.
…voor alle lezers die ook kritisch durven te zijn, waardoor ze mij challengen en ik scherp blijf.
…voor alle betaalde opdrachtgevers waardoor ik steeds meer fulltime kan gaan bloggen en van mijn passie echt mijn beroep kan maken. En voor de lezers die denken dat ik heel veel gesponsorde blogs schrijf. Dat valt reuze mee. Afgelopen jaar heb ik 450 eigen (en dus onbetaalde) blogs geschreven en 24 betaald. Alleen over onderwerpen waar ik achter sta, ik heb er zeker ook 24 geweigerd. Daarmee kan ik mijn hosting, technische kosten, boodschappen en een deel van de huur betalen. Daar krijgen jullie dan weer heel veel gratis recepten voor terug. Goede deal toch?
…voor de prachtige reizen die ik heb mogen maken naar culinaire bestemmingen. Waar ik het verhaal achter de bestemming kon ontdekken en wat het eten daar nou zo bijzonder maakt.
…voor het bewijzen dat ik toch wel mooie foto’s kan maken. Ook al zijn het meestal de lucky shots die het ‘m doen.
…voor het mogen organiseren van een benefietdiner voor Microkrediet voor Moeders waarmee we heel veel moeders in ontwikkelingslanden hebben kunnen helpen met een microkrediet.
…voor mijn lieve foodblog collega’s Linda, Pauline, Sabine, Monique, Brenda, Philippine en Miljuschka met wie ik meer deel dan alleen social media posts. Jullie zijn belangrijk voor mij.
…voor mijn geweldige co-bloggers Wendy, Bo, Diantha, Sabrina, Deborah en Randy. Jullie zijn dikke vette helden en schrijven prachtige recepten en artikelen waarop ik bijzonder trots ben! Ik ben nog steeds bezig met iets leuks te bedenken voor 2015. We gaan met elkaar op stap met eten en drinken. Daar kom ik op terug.
…voor mijn lieve familie en vrienden die altijd maar weer accepteren als ik het te druk heb, afspraken af moet zeggen en gewillig alles proeven wat ik ze voorschotel.
…voor het engeltje op de schouder van mijn moeder toen ze de trap af viel en dat ze nu toch mag gaan genieten van haar pensioen.
…voor mijn liefste Mr. Die iedere dag maar weer braaf zich een weg baant door de bende in de keuken, wekelijks alle kartonnen dozen in elkaar stampt en naar de papierbak brengt en het iedere keer weer helemaal prima vindt als ik ’s avonds afspraken heb, te druk ben om voor hem te koken of ’s avonds op de bank in slaap val, omdat het tyfus druk is geweest. Je steunt me in alles, ik hou van jou.
…voor mijn liefste Peuter, mijn sprankel van iedere dag. Die op bijna 4-jarige leeftijd al (bijna) alles in zijn mond stopt, het fantastisch vindt om mama’s model te zijn en het liefste jongetje is van de hele wereld.
…voor het mogen leven van mijn droom.
Dank je wel daarvoor. In 2015 gaan we hier gewoon mee verder. Ok?
