Ik hou van boter. Dan heb ik het dus niet over die neppe margarine-troep, maar gewoon over echte boter. Die we zo vaak roomboter noemen, omdat we anders het onderscheid niet meer weten met de gefabriceerde margarine-variant. Die margarine stoppen ze ook vloeibaar in flessen waarop ze heel groot ‘met roombotersmaak’ communiceren. Ik zal je even uit de droom helpen: dat smaakt dus niet naar boter. Het smaakt wel vies, maar die eerlijkheid zullen we vast nooit op de verpakking terug gaan vinden. Margarine met echte botersmaak om koekjes mee te bakken, die heb je tegenwoordig ook. Valt in dezelfde bullshit categorie.
Margarine komt niet uit een koe
Gelukkig wordt men wereldwijd wakker en mag boter weer. Overal worden onderzoeken uitgevoerd waarmee is aangetoond dat verzadigde vetten toch eigenlijk helemaal niet zo ongezond zijn als we dachten (verzadigd vet zit in boter en onverzadigd vet in margarine). Zonder nou gelijk een hele wetenschappelijke gezondheidsblog hierover te gaan schrijven, want zo ben ik niet, wil ik het eigenlijk heel simpel maken. Boter is een natuurproduct dat wordt gemaakt van de de gekarnde room van melk uit een koe. Margarine wordt gemaakt in een fabriek. Hiervoor combineren ze plantaardige oliën en vetten met elkaar waarna de nepboter in een kuipje verdwijnt. Vaak worden er nog vitamines aan toegevoegd en er bestaat zelfs een cholesterolverlagende variant van (een te hoog cholesterol ga je niet met een kuipje margarine oplossen lieve mensen), maar het het is dus allemaal hartstikke nep.
VoedZo heeft een keer een aardig testje gedaan. Ze plaatste een aantal kuipjes margarine (met open deksel) en open pakje roomboter naast elkaar op zolder voor 9 maanden. Ze schreef daarover en heeft ook een aantal andere interessante artikelen over boter en margarine geschreven, die lees je hier.
Eet het echte werk
Maar goed, wat is nou eigenlijk mijn punt? Heel simpel: eet gewoon boter. Wissel het af met olijfolie en kokosolie en houd de boel in balans. Waarom zou je vetten willen eten die gemaakt worden in een fabriek? Zo heeft de natuur het vroeger echt niet bedoeld en je smaakpapillen zullen je er ook dankbaar voor zijn. Bijvoorbeeld als je deze kip met citroen-botersaus maakt. Gebruik hiervoor margarine en je kunt de inhoud van je pan in de vuilnisbak mieteren, want dan is het echt niet te eten.
Maar het is juist wel te eten met boter! Zo lekker zelfs dat we onze vingers erbij hebben afgelikt. Zijn jullie er klaar voor?
Wat je nodig hebt voor 4 personen
– 750gr kippendijen (kan met of zonder bot)
– peper & zout
– 30gr boter
– 3 knoflookteentjes
– 1 citroen
– 200ml kippenbouillon
– 50ml slagroom
– 2 takjes tijm
– 2 flinke handen vol spinazie
Wat je gaat doen
Peper en zout de kippendijen. Verwarm de helft van de boter in een braadpan waar straks alles in past. Bak de kippendijen aan in de pan totdat ze rondom gaar en bruin zijn. Rasp halverwege de schil van een halve citroen erboven en gooi er 3 geplette (en gepelde) knoflookteentjes bij.
Haal de kippendijen uit de pan en leg op een plakje. Smelt de rest van de boter en roer de kippenbouillon, slagroom en takjes tijm erdoor. Knijp een halve citroen erboven uit en breng aan de kook. Laat een minuut of 2 zachtjes pruttelen terwijl je af en toe roert. Roer de blaadjes spinazie erdoor en laat iets slinken. Nu kunnen de kippendijen er weer bij. Laat op zacht vuur nog een minuut of 30 pruttelen met de deksel op de pan. Proef daarna de saus en breng eventueel nog extra op smaak met peper, zout of citroensap.
Ik serveerde bij dit gerecht ovenaardappeltjes. Vul hiervoor een bakblik met aardappel, knoflook, zout en olijfolie. Ik had nog oesterzwammen, groene asperges en rozemarijn in huis en die gingen daar ook bij. Zet het bakblik in de oven (200 graden) op het moment dat je begint met de kip en dan is het aan het einde tegelijkertijd klaar. Het eindresultaat ziet er dan zo uit!
Geïnspireerd op het recept van Damn Delicious.
Volg Francesca Kookt! ook op Facebook, Twitter, Google+, Bloglovin’ of Instagram.
