Net als in 2014 eindig ik het jaar met de dingen waar ik dankbaar voor ben. En dat zijn er heel veel geweest het afgelopen jaar. Heb ik hard gewerkt? Nou, best wel. Maar dat was het allemaal waard. Ik ben razend trots op wat ik heb mogen bereiken en kan niet wachten op 2016.
Dank je wel 2015…
…voor het leven van mijn droom. Het is waanzinnig om iedere dag mensen te kunnen inspireren met mijn recepten en gedachtegoed over eten.
…voor al die mensen die mijn blog hebben bezocht. Bijna 2,3 miljoen mensen om precies te zijn. En laten we die 50.000 mensen die mij dagelijks op social media volgen ook niet vergeten.
…voor al het lekkere eten. Ik ontdek iedere dag nieuwe dingen en ben gezegend met de kleine versspecialisten in mijn nieuwe wijk. Ik geniet steeds weer van mijn wandeling langs de visboer, slager, groenteboer, kaasboer en Turkse winkel. Zij inspireren me meer dan ze weten tot het maken van nieuwe recepten. Inmiddels ken ik ze allemaal persoonlijk en zie hoe hard ze werken voor hun bestaan.
…voor mijn nieuwe huis met daarin mijn droom van een KitchenAid keuken. Iedere dag is het ‘s ochtends weer een plezier om mijn eerste kopje koffie te zetten. Dan leun ik tegen het aanrechtblad aan, haal even diep adem en glimlach.
…voor alle mooie opdrachten die ik dit jaar heb mogen vervullen. Van onder andere de Vakantiebeurs, Albert Heijn, risotto wedstrijd van Riso Gallo, HAK, Zonnatura, Sherry wijnen, Lee Kum Kee, Lindenhoff tot Jumbo. Zonder deze opdrachtgevers zou ik mijn blog niet kunnen blijven doen. Het geeft mij de mogelijkheid om mooie content te blijven maken. Ik merk wel dat ik het afgelopen jaar kritischer ben geworden in de keuze met wie ik wel of niet in zee ga en prik steeds sneller door het marketing gewauwel heen. Als er gesponsorde content op de blog verschijnt kunnen jullie er zeker van zijn dat ik er goed over heb nagedacht en 100% achter de samenwerking sta. Kon ik de lijst met weigeringen hier maar publiceren, maar dat doe ik toch maar niet 😉
…voor alle mooie reizen die ik heb mogen maken. Ik reisde naar Vietnam, Hannover en Muden (Duitsland), Frankrijk, Wenen, Italië, Portugal, Oostenrijk, London en Oldenburg (Duitsland). En ontdekte ook weer mooie plekken in Nederland. Zoals tijdens mijn culi trips naar Friesland.
…voor alle producten die me dit jaar werden toegestuurd. Het is leuk om op deze wijze nieuwe dingen uit te proberen. Maar het was ook wel heel veel. Ik heb de postbode vandaag maar een eindejaarsbonus gegeven, want die man heeft zich een ongeluk getild het afgelopen jaar. Misschien een goed voornemen voor 2016 van alle merken: mail me anders eerst even met de vraag of ik het interessant vind om te ontvangen. Dat scheelt een hoop onnodige pakketjes. Ook al was de stichting ‘Iedereen een maaltijd’ erg blij met me zo vlak voor Kerstmis.
…voor alle restaurants die ik dit jaar heb bezocht. Het was het jaar waarin bloggers massaal werden uitgenodigd om overal te komen eten. Hartstikke leuk natuurlijk, maar in de loop van het jaar ging dit me toch tegenstaan. Want als je ‘gratis’ wordt uitgenodigd om te komen eten, wordt er toch ook iets van je verwacht. En je krijgt een andere behandeling. Het heeft me doen beseffen dat ik dat in 2016 niet meer wil doen. Als ik uit eten ga met mijn Mr, vrienden of familie dan doe ik dat voortaan gewoon privé. Naar de restaurants waar ik persoonlijk benieuwd naar ben. Als ik het tof vind dan schrijf ik erover en anders niet. Zo simpel kan het leven zijn. De eerste reserveringen voor 2016 zijn al gemaakt.
…voor de aandacht in de media. Zo verscheen er een interview in het magazine Boodschappen, kwam het AD een avond bij ons eten, stond ik op de homepage van HAK, verscheen ik nog een keer in het AD met een prachtig interview, was ik een van de leukste foodbloggers van dit moment volgens Sante, was ik een paar keer op de radio, verscheen in het programma Paul van Liempt Live op RTLZ en stond er een interview met me in het ondernemersmagazine QUA. Ook online was er veel aandacht, vooral over MichelinKids en de Eetkalender die ik samen met Wendy heb uitgegeven.
…voor het koken met kinderen en het effect dat dit teweeg kan brengen. Iets met culinaire opvoeding en een eetfundament bouwen voor later. Met de kleuter komt dat wel goed, hij kan inmiddels beter een pizzabodem uitrollen dan ik.
…voor het boekcontract dat ik heb getekend bij A.W. Bruna Uitgevers! In april 2016 komt mijn boek ‘Mag ik nog een hapje?’ over de culinaire opvoeding van kinderen uit. Met heel veel praktische tips en meer dan 100 recepten.
…voor het organiseren van de 3e editie van Kids Culinair tijdens Culinair Zoetermeer. Ook dit jaar hebben we het eiland weer omgetoverd tot een culinaire speeltuin voor kinderen en ouders.
…voor het meehelpen aan de eerste culinaire dag op de basisschool van mijn kleuter. Waarbij we samen met heel veel hulpouders aan alle kinderen kookworkshops hebben gegeven. Wat een waanzinnige dag en wat waren de kinderen laaiend enthousiast. Hopelijk gaan we dit volgend jaar weer doen!
…voor de eerste Sterrenkidslunch ooit die is georganiseerd in Nederland. Ik schreef een ‘bezorgde’ blog en deed een oproep aan (sterren)restaurants in Nederland om te bewijzen dat kinderen ook echt kunnen genieten in de horeca. De reacties stroomden binnen en samen met Susan van Smulpaapje organiseerden we een waanzinnige sterrenlunch bij Restaurant Niven in Rijswijk. Binnen 24 uur zat het restaurant vol en iedereen heeft een geweldige middag gehad. Volgend jaar weer, maar dan landelijk?
…voor het zelf uitgeven van de eerste Eetkalender van Nederland samen met mijn vriendin Wendy. We bedachten het in de tuin en gingen daarna aan de slag. Het was nogal een project, maar het is ons gelukt! Inmiddels hebben we er in eigen beheer al ruim 1.200 verkocht. Zo tof! En ik geloof dat de editie 2017 er ook gaat aankomen.
…voor mijn deelname aan de actie Lock me Up van Free a Girl. Ik liet mezelf 12 uur opsluiten en haalde daarmee € 4.562,- op. Met dit geld worden meisjes uit de kinderprostitutie gered en dat is heel hard nodig.
…voor de kans om een eigen kerstbox te maken samen met Foodelicious. En wat een box is het geworden! Niet alleen gevuld met de allerlekkerste producten, maar ook met een receptenboekje vol met de heerlijkste recepten.
…voor het eindelijk weer hebben van een soort van sportritme. Met dank aan Vanessa van Healthclub OpenAir. Afgelopen week kon ik na maanden oefenen 50x touwtje springen achter elkaar. Zonder te struikelen, vallen of hijgen. Ze stond te juichen van blijdschap. Vanaf 1 maart krijgt ze carte blanche en geef ik haar 2 maanden de controle over mijn sport- en eetschema. Ze begint met het dichtplakken van mijn mond. Dat wordt wat.
…voor beide Wendy’s die ervoor hebben gezorgd dat mijn fotografie er zo op vooruit is gegaan in 2015. Wendy van Bree maakt nu alle portretfoto’s van mij en Wendy Pronk heeft me geleerd hoe ik met kleine aanpassingen veel betere foodfoto’s kan maken. Toevallig fotograferen ze ook beide de foto’s voor mijn nieuwe boek. En wat ben ik daar blij mee, want de foto’s worden prachtig.
…voor mijn lieve food vriendinnen Pauline, Monique, Brenda, Sabine en Philippine. We zijn elkaars klankbord voor als we het even niet meer weten en dat is enorm waardevol.
…voor mijn vrienden en familie die me het afgelopen jaar wat minder hebben gezien en gehoord. Want ik was aan het werk, veel aan het werk. Maar ze mopperen nooit en laten zich zelfs gewillig in mijn blogs en filmpjes door me proppen. Dat is pas lief.
…voor de momenten dat ik wat minder goed in mijn vel zat afgelopen jaar. Want die waren er ook. Die momenten zorgen er wel voor dat je keuzes maakt en scherper naar de toekomst kijkt. Ik kan nou eenmaal niet alles doen. Ook al zou ik het wel willen. Voor 2016 heb ik al een paar goede beslissingen genomen. Vanaf nu werk ik alleen nog maar thuis (kantoor op zolder wordt gemaakt, yay), op 1 februari start mijn nieuwe stagiaire Dominique en ik ga werkzaamheden waar ik zelf wat minder goed in ben uitbesteden. Dat voelt nu al super.
…voor de liefdes van mijn leven. Mijn Mr die me altijd steunt en achter de schermen meer voor me doet dan ik soms door heb. Hij houdt onvoorwaardelijk van me. Mijn kleine kleuter waar ik van hou tot de maan en weer terug. Zij zijn belangrijker voor me dan dit alles bij elkaar en houden me met beide benen op de grond.
Tjonge, wat is het een mooie lijst geworden. Ik krijg er toch een beetje kippenvel van als ik het lees. Op naar 2016, ik kijk nu al uit naar de lijst van volgend jaar! Ik wens jullie allemaal een spetterende jaarwisseling en al het goeds voor 2016.
Liefs, Francesca
