Vroeger ging je uit eten om te genieten van de kookkunsten van de chef. Schoof je aan tafel voor een avond verwennerij. Liet je dat stukje brood gewoon staan als je even wat wilde minderen met de koolhydraten. Bestelde je in plaats van een zoet dessert een kaasplankje als de pondjes er weer iets te hard aanvlogen. Of maakte je je die avond compleet niet druk om calorieën, koolhydraten, vetten of gluten, want je was nou eenmaal gezellig een avondje uit. Wat je vooral niet deed was de chef lastig vallen met je persoonlijke zoektocht naar een gezonder eetpatroon. Behalve als je echt rode bulten kreeg van gluten, lactose of anderszins. Dat noemde je dan een heftige allergie en de chef was altijd bereid om daar speciaal voor jou rekening mee te houden.
Dat was vroeger.
Tegenwoordig hangen de bestelbonnetjes boven de pas boordevol uitzonderingen; 1x geen gluten, 2x geen lactose, 1x geen vis en 4x geen geraffineerde suiker gezamenlijk op 1 bonnetje komt steeds vaker voor. Chefs zijn niet meer aan het koken, ze zijn aan het vogelen met uitzonderingen. Er zijn mensen die roepen dat deze ontwikkeling goed is voor de creativiteit van een chef, want is het creëren van een perfect gerecht binnen de gestelde beperkingen niet wat een ‘gewone’ chef onderscheidt van een ‘opmerkelijke’ chef? Ik heb daar zo mijn ideeën over.
Ik vind het debiel worden als een chef wordt uitgedaagd om een 7-gangen diner te maken zonder lactose, gluten en suiker en de gasten in kwestie bij de koffie een schaaltje chocolaatjes zonder beperkingen naar binnen werken ‘omdat ze zo lekker zijn’.
Ik vind het debiel worden als je een chef oplegt om volgens jouw ‘healthy’ richtlijnen te koken terwijl het desbetreffende restaurant daar helemaal niet op is ingericht. Blijf dan thuis of ga ergens eten waar ze hetzelfde denken als jij. De gespecialiseerde restaurants schieten als paddenstoelen uit de grond zodat er altijd wel een restaurant te vinden is dat past bij jouw levensstijl. Maak niet van ‘jouw probleem’ het probleem van een chef die naar eer en geweten iedere dag 12 uur in de keuken staat om de mooiste gerechten te bedenken.
Zo vind ik wel meer debiel, maar ik denk dat ik mijn punt inmiddels wel duidelijk heb gemaakt.
Toch nog een voorbeeld. De reden waarom ik dit artikel ben gaan schrijven. Gisteren liep ik geheel toevallig tegen de stand aan van LOWCARB Restaurants op de Horecava. Een initiatief van de stichting World Forum for Healthier Food Foundation die als doelstelling hebben om wereldwijd de eetgewoonten van mensen te verbeteren in zijn algemeenheid. Da’s een goed ding, laat ik daar nou ook dagelijks mee bezig zijn op mijn blog.
Ze doen meer. Met LOWCARB Restaurants willen ze namelijk de Nederlandse horeca en consumenten overtuigen van het feit dat lowcarb maaltijden geen beperkingen opleveren en ook niet leiden tot minder fantasierijke recepten of verlies in smaak. Ook daar hebben ze een punt, want lowcarb eten kan hartstikke lekker zijn. Daar heb ik zelfs een categorie voor op mijn blog. Af en toe een aantal dagen wat ‘lower in de carbs’ eten is namelijk best prima voor je.
Maar nu komt het. De aardige mevrouw bij de stand legt me uit dat ze in de Nederlandse horeca willen bereiken dat er standaard een lowcarb menu op de kaart komt te staan. Naast het vegetarische menu en als we toch bezig zijn, misschien moet er dan ook nog wel een glutenvrij, suikervrij en lactosevrij menu op de kaart (dat laatste verzin ik er nu zelf bij).
Dat vind ik nog debieler.
Even terug naar vroeger toen we uit eten gingen om te genieten en speciaal voor de kookkunsten van de chef kamen. Waar is die adoratie voor culinair genieten gebleven en sinds wanneer zijn chef-koks verantwoordelijk geworden voor onze gezondheid? Van 1 avondje uit eten gaan word je niet meer of minder gezond. Hoogstens heb je het idee dat je er een kilo bij hebt gegeten, maar uit ervaring weet ik dat het er de volgende dag een stuk rooskleuriger uitziet als je op de weegschaal gaat staan.
Een gezonder eetpatroon in Nederland? Ja, dat is hartstikke belangrijk. Maar dat moet je zelf doen! Zorg dat je voedingspatroon uitgebalanceerd is, sport er een beetje bij (dat zeg ik nu vooral tegen mezelf) en dan is er gewoon ruimte om te genieten. Vooral als je uit eten gaat. Wat denk je wat die chef ervan vindt na een werkdag van 12 uur als jij zielsgelukkig bent geworden van zijn eten. Wat denk je wat er gebeurt als ze een avondje vrijwel geen bonnetjes hebben met uitzonderingen en gewoon lekker hun ding in plaats van de puzzel ‘als geen gluten en geen suiker dan te vervangen door’ hoeven te doen.
Wil je echt geen dieren eten? Prima, alle respect voor.
Krijg je rode bulten van bepaalde producten? Prima, ook alle respect voor.
Geef dat gewoon door bij je bestelling en ga genieten van eten. Vooral als je uit eten bent.
“Food for thought is no substitute for the real thing.” Eat that.
Bron foto’s: het ‘kitchen rules’ schilderij hangt in mijn eigen keuken en de ‘cooking is an art’ quote komt hier vandaan.
NASCHRIFT: Lieve mensen, ik ‘oordeel’ hier niet over echte gluten intoleranties of allergieën. Natuurlijk moet een chef hier rekening mee houden, sterker nog dat wil hij of zij graag. Het is al naar genoeg als je geen gluten kunt verdragen en dan moet je juist lekker uit eten kunnen gaan.
Volg Francesca Kookt! ook op Facebook, Twitter, Google+, Bloglovin’ of Instagram.
