Eind juni mocht ik van Primavera Reizen op reis naar Portugal om culinair Algarve te ontdekken. Daar werd ik bijzonder enthousiast van, omdat ik de Portugese keuken helemaal niet zo goed ken. We zijn wel ooit met baby een weekje in Portugal op vakantie geweest, maar dan ben je toch wat minder ‘uithuizig’. Dus met veel zin en een goede eetlust vlogen we op een vrijdag naar Faro. Met als eindbestemming Apartamentos Dunamar in Monte Gordo. Gelegen aan de meest Oostelijke zijde van de Algarve, drie keer struikelen en je bent in Spanje.
Monte Gordo
Monte Gordo is een rustige vakantiebestemming in een deel van de Algarve wat nog niet zo overspoeld is met toerisme. Een mooie plek met veel hotels en appartementen gelegen aan een breed en vlak zandstrand. Vanuit Monte Gordo kun je alle kanten op. Je rijdt zo het binnenland in waar prachtige natuur te vinden is, er zijn veel authentieke kustplaatsen in de buurt en zoals gezegd, je bent zo in Spanje. En het is er bijna altijd lekker weer!
Authentiek eten volgens de locals
Als je voor het eerst op een nieuwe vakantiebestemming komt, is het vrijwel onmogelijk om de juiste adresjes te vinden om te eten. Je komt al snel op de meer ‘toeristische’ plekken terecht waar je een Engelse kaart krijgt met een toeristen menu. En als er iets is wat ik niet wil… Het liefste heb ik een kaart waarvan ik niets begrijp zodat ik tegen de ober kan zeggen dat hij het zelf mag bepalen met de chef.
Gelukkig voor ons kwam Mario op zaterdagochtend bij ons op de koffie. Mario kent de Algarve op zijn duimpje, is er geboren en werkt al jaren in de toerisme. Ook voor Primavera. Een geweldig aardige man met prachtige verhalen die ook nog eens van heerlijk eten houdt. Terwijl we met een ‘bica’ op het terras zaten tekende hij voor ons de routes naar de beste restaurants in de omgeving en vertelde uitgebreid over tonijn, sardines en conserven.
De Algarve en vis
Als je naar de Algarve op vakantie gaat dan hoop ik dat je van vis houdt. Want vis en de Algarve zijn twee handen op een buik. Er zijn weinig dieren in de Algarve, met uitzondering van varkens die je meer in het binnenland vindt, en daarom wordt de tonijn ook wel het vlees van de Algarve genoemd. Ze zijn ook erg inventief geworden in de loop der jaren met deze vissoort. Ieder stukje van de vis wordt gebruikt en veel wordt geconserveerd. Je vindt hier ook tal van bereidingswijzen van tonijn en sardines die je waarschijnlijk nog nooit eerder bent tegengekomen. Zo heb ik geweldige sardinepasta gegeten op brood en aten wij tonijn die 3 maanden was gedroogd. De tonijn krijgt daardoor een vleesstructuur en smaakt een beetje naar parmaham. Ontzettend lekker!
Tonijn zwemt in de lente van de Atlantische Oceaan langs de Algarve, Spanje en Straat van Gibraltar naar de Middellandse Zee. Daar leggen ze hun eitjes en blijven een paar maanden. De dikke vette tonijnen zwemmen in augustus weer terug. Onder de kust van de Algarve wachten grote netten ze op. Ze zwemmen daar in en kunnen er dan niet meer uit. De topkwaliteit tonijn gaat vervolgens allemaal naar Japan voor sushi. In Portugal blijft daardoor nooit de beste kwaliteit over. De Portugezen zien dat als probleem, maar verdienen er ook aan. En voor een land als Portugal is dat in deze economische situatie van levensbelang.
En wist je trouwens dat Monte Gordo is ontstaan door de visconserven fabrieken? Helaas bestaan die niet meer, omdat de fabrieken zijn verplaatst naar voornamelijk lage lonen landen. Er zijn nog wel een paar kleine fabriekjes over die nog op de authentieke manier werken. Het geplande bezoek aan een van die authentieke fabriekjes viel helaas in het water door een Portugese feestdag.
En toen gingen we eten!
Oh jongens, wat hebben wij verschrikkelijk lekker gegeten daar. Als ik er nu weer aan denk dan krijg ik alweer trek. We hebben een paar dagen lang alleen maar vis gegeten die op de meest fantastische manieren waren bereid. In restaurantjes waar je als toeristen nooit zou komen. Omdat je het niet had kunnen vinden of omdat je aan de buitenkant had gedacht dat het nooit wat zou zijn.
Op zaterdag gingen we lunchen bij Restaurante Noelia e Jeronimo in Tavira. Buiten een knalgeel terras (daar zou ik dan weer zijn langsgelopen), maar binnen licht en modern en een oase van rust.
Vooraf kregen we bruschetta’s met tonijn-tomaat en een versie met tomaat, avocado, koriander en garnalen. Geserveerd met die fantastische plakjes gedroogde tonijn die ik eerder noemde. Daarna boterzachte octopus met plakjes zoete aardappel. Allemaal lokaal. Het geheim van die zachte octopus? Vries verse octopus direct in en laat dit een paar maanden bevroren. Portugezen koken de octopus ook op een speciale manier. Heel naturel. Sowieso is de Portugese keuken heel naturel. De ingredienten spreken voor zich en die mag je niet teveel aantasten met teveel andere smaken. Puurheid staat voorop.
Na de octopus volgde een stoofpotje met rijst (leek op risotto), een lokale zwaardvis soort, clams en citroen. Wederom geweldig. Zelfs mijn kleine jongen at de rijst en de clams. Met af een toe een zuur bekkie als hij weer een te grote hap citroenrijst nam. Als toetje een proeverij van zelfgemaakte taarten, allemaal van lokale producten gemaakt. Een sinaasappeltaart, amandeltaart, bruine carrot cake en vijgentaart.
Van mij mag Noelia heel snel naar Nederland emigreren, dan kom ik iedere week bij haar eten! Ga dus zeker bij haar eten als je in de buurt bent. Ze zijn altijd open, reserveren is in de zomermaanden wel handig om te doen.
Je zou denken dat we die dag wel genoeg hadden gegeten na deze lunch, maar niets is minder waar. Die avond gingen we flink aan de vis bij de Portugese Harbour Club: Restaurante Naval do Guadiana in Vila Real di Santo Antonio. Een prachtig restaurant gelegen aan de rivier de Guadiana die tussen Portugal en Spanje ligt.
In dit restaurant eet je fantastisch vis. Wij bestelden een Cataplana di Corvina. Een cataplana is een traditionele visstoofpot uit de Algarve met verschillende soorten vis. Corvina is een lokale diepzeevis. Die van ons was een kleintje van 7 kilo. Ze kunnen maar liefst 65 kilo worden! Naast de cataplana bestelden we ook een – achteraf bleek – megaschaal met garnalen, krab en kreeft. We wisten niet wat we zagen toen de schaal op tafel kwam. De mensen daar ook niet, want er werd ons nog hulp aangeboden door het bedienend personeel om het op te eten. Maar dan kennen ze ons nog niet, alles gaat meestal op. Behalve als het niet lekker is. Maar daar hadden we op zeker geen last van. Want wat een heerlijkheden toverden ze daar op tafel! Alle vis was supervers en de cataplana was geweldig op smaak. Na het visfeestmaal kregen we nog een proeverij van taartjes (daar houden ze wel van daar). En niet jaloers worden als ik ze nu opsom hè: sinaasappel cake, crème caramel, amandel, marsepein en vijgen, kokos en ei, chocolade meringue en aardbeien cheesecake geserveerd met een lichte amandel likeur.
Na deze eerste culinaire dag waren wij al om. Door de vriendelijke mensen, de mooie omgeving, het fantastische eten en, niet geheel onbelangrijk, de schappelijke en soms echt lage prijzen die er daar worden gerekend. We hadden al zin in de volgende dag!
Nog meer lekkers op zondag
Het heerlijke eten ging vrolijk door op zondag. Na een goed ontbijt in het hotel en een ontspanmomentje aan het zwembad was het alweer tijd voor de lunch. Daarvoor gingen we naar Restaurante Stop 3 in Monte Gordo. Een eenvoudig restaurant in een zijstraat van het centrum. De bediening was wederom ontzettend vriendelijk en vol trots kregen we de ‘s ochtends vers gevangen viscollectie te zien.
We gaven de mannen carte blanche en onder het genot van een Vinho Verde aten we een fantastisch gevulde krab en daarna wat gegrilde sardines en een stoofpotje met een soort macaroni en vis. Simpel eten, maar perfect bereid en wederom voor een echt lage prijs. Natuurlijk moest ik nog even vragen hoe ze in hemelsnaam aan de naam Stop 3 waren gekomen. Heel simpel, de 3 eigenaren werkten zo’n 25 jaar geleden allemaal samen in een hotel in Monte Gordo en ze zijn met z’n drieën op hetzelfde moment daar gestopt om dit restaurant te beginnen. Tja, waarom zou je moeilijk doen 😉
Onze laatste grote ontdekking: Restaurante Fernando in Altura. Hier aten wij op de laatste avond. In een rustige straat gelegen met een klein terras buiten en een grote ruimte binnen. Met vol uitzicht in de open keuken waar je je ogen uitkijkt. Al is het alleen maar door die enorme visvitrine en het kreeftenbassin ernaast. Ja hoor, wij gingen gewoon weer vis eten die avond.
We kregen eerst een hapje van het huis, gefrituurde visjes. Daarna hadden we clams en garnalen met knoflook. Als hoofdgerecht heb ik een stukje lokale vis van de grill gegeten. Heel simpel met wat gekookte groenten en aardappelen. Fantastisch bereid en heerlijk in al zijn eenvoud. The Mr. ging op deze laatste avond aan de kreeft. Ook een groot succes. Het toetje hebben we deze avond even overgeslagen. Langzaamaan hadden we toch wel genoeg gehad.
Francesca’s eindoordeel over culinair Algarve
Ja, ja, ja, ga ook culinair Algarve ontdekken! Je weet niet wat je meemaakt… Vooral de visliefhebbers kunnen hun lol op daar. En dat gecombineerd met alle andere positieve aspecten van de Algarve maakt het tot een culinair goedgekeurde vakantiebestemming. Sterker nog, door deze ontdekking gaan wij er zelfs 3 weken op vakantie.
En op vakantie naar Portugal doe je met Primavera. Zij zijn gespecialiseerd in Portugal reizen en bieden zelfs bepaalde accommodaties exclusief aan. Als je met hen op vakantie gaat (ik spreek na 2x uit ervaring) dan wordt alles perfect geregeld en heb je een onbezorgde heerlijke vakantie voor een scherpe prijs. En voor de culinaire liefhebbers hebben ze nog een heel mooi aanbod: bij boeking van een reis kun je voor slechts € 65,- een dinerboekje aanschaffen. Daarin zitten 7 vouchers die je kunt inleveren voor 7x een 3-gangen menu in een aantal door hen geselecteerde restaurants. De door ons bezochte restaurants in Monte Gordo en Altura zitten daar onder andere ook bij! Kijk voor meer informatie over een reis naar de Algarve op de site van Primavera Reizen.
