“Free…watte?” Dat is wat ik de eerste keer dacht toen ik de naam freekeh hoorde. Ik kende het al een tijdje ‘van horen zeggen’, maar had het nog steeds niet gegeten. Ik ben niet zo’n held in het uitproberen van nieuwe producten als ik het nut er nog niet van in zie. Het duurde bij mij ook maanden voordat ik quinoa in huis haalde, vlak nadat ik net een beetje gewend was aan bulgur. Komt ook door het thuisfront. The Mr. vindt alles behalve witte of zilvervliesrijst stiekem maar gedoe en kijkt me schalks aan als ik weer eens een pak couscous of bulgur heb opengemaakt. Mijn excuus dat ‘variatie goed voor ons is’ gaat er niet in, aangezien hij zelf prima groot is geworden op witte rijst.
Freekeh dus. Jullie hebben nog steeds geen idee waar ik het over heb (mits je het al kent) dus laat ik dat eerst eens uitleggen. Freekeh is geen hippe, superfood-achtige nieuwe graansoort. Het is gewoon tarwe, harde groene tarwe om precies te zijn. Deze wordt onrijp geoogst en daarna gedroogd in de zon. Vervolgens zetten ze het hele boeltje in de brand en roosteren ze de tarwe waardoor er een geroosterde, licht nootachtige smaak ontstaat.
Hierna wordt het gebroken en blijven er grove korrels over die je vervolgens kunt koken op je eigen fornuis. Doordat de tarwe onrijp wordt geoogst, heeft het een hele hoge voedingswaarde in vergelijking tot andere granen. Het is een voedzaam goedje, rijk aan vezels (zelfs 4x meer dan zilvervliesrijst) en geeft een enorm verzadigd gevoel (ik spreek uit ervaring). Ik was verrast over de smaak en textuur en vond ‘m perfect passen in deze freekeh salade met geroosterde pompoen, spinazie en tomaat. Die ik ter plekke verzon op basis van wat er in huis was. Het pak freekeh was me trouwens toegestuurd door Artisan Grains die sinds kort een hele collectie heerlijke granen in het schap bij Albert Heijn hebben. Ze hadden daar op kantoor gezien dat ik er enthousiast van was geworden en stuurden me toen als bedankje een hele doos op met de verschillende producten. Dat vind ik nou leuk! Ietwat prijzig is het wel: 200 gram voor € 2,19. Beetje vergelijkbaar met de prijzen voor quinoa. Maar voor een salade als deze is het prima te doen en omdat het zo vult kun je hier heel goed met 4 personen van eten.
Wat je nodig hebt
– 1 flespompoen
– 2 teentjes knoflook
– 2 takjes rozemarijn en/of tijm
– optioneel: gemalen chili
– 200gr freekeh
– 1 sjalot
– 400gr spinazie
– 150gr cherry tomaten
– olijfolie
– (grof) zeezout
Wat je gaat doen
Bereidingstijd: 45 minuten
Verwarm de oven voor op 200 graden. Je mag van mij de flespompoen schillen of niet, je kunt ‘m namelijk roosteren met schil en al. Verwijder wel de pitten en snijd in hapklare stukjes. Doe alle stukjes in een groot bakblik. Plet de teentjes knoflook en doe ze samen met de takjes rozemarijn en tijm erbij. Sprenkel er een flinke scheut olijfolie over en strooi er wat zeezout over. Je kunt er ook nog een snuf gemalen chili over strooien. Meng alles goed door elkaar met je handen en schuif het bakblik 30-40 minuten in de oven totdat de pompoen gaar is.
In de tussentijd kook je de freekeh gaar volgens de aanwijzing op de verpakking, dit duurt 15 minuten. Giet daarna af en laat nog 10 minuten staan.
Hak de sjalot fijn. Verwarm een grote pan of wok en fruit daarna de sjalot in een eetlepel olijfolie. Voeg in batches de spinazie toe en laat dit heel kort slinken zodat het nog wat bite heeft en breng op smaak. Zet daarna het vuur uit. Halveer de cherry tomaten en schep deze erdoor. Als de pompoen gaar is, schep je deze er ook door (zonder knoflook en takjes). Zelfde geldt voor de freekeh. Schep alles door elkaar en proef. Breng eventueel nog extra op smaak met zout.
Serveer de freekeh salade op een grote schaal. Ideaal als lichte avondmaaltijd!
PS ik was iets te enthousiast geweest met de chili over de pompoen, waardoor de peuter af en toe licht moest vuurspuwen aan tafel. Maar hij at het wel en vond het heerlijk. Mijn kleine held 🙂
Bron foto: WN.com
Volg Francesca Kookt! ook op Facebook, Twitter, Google+, Bloglovin’ of Instagram.
