Ik las van de week mijn vurige betoog waar ik deze blog ooit mee ben begonnen. Over afvallen en het schrappen van koolhydraten en zo. En dat ik deze blog was begonnen om mijn koolhydraatarme recepten met jullie te delen.
Nou, dat klopt ook wel. Er staan 55+ koolhydraatarme recepten op deze site en de overige 55+ zijn dat niet. En dan zou je kunnen mogen concluderen dat ik mijn koolhydraatarme leven niet echt goed aan het volhouden ben. Misschien. Maar dat ik wel lekker aan het koken ben, dat wel, maar nu dwaal ik af 🙂
Ik kan hier nu allerlei redenen daarvoor gaan vertellen. Dat we op vakantie zijn geweest, dat het lastig is om koolhydraatarm te koken met een kindje die toch echt gewoon koolhydraten nodig heeft, dat je bij een alvleesklierontsteking bijna alleen maar koolhydraten mag eten, dat ik het zo druk had, enz, enz.
Maar dat zijn excuses, terwijl de reden heel simpel is. Ik vind koolhydraatarm eten nog steeds heerlijk, maar ik heb soms gewoon echt (goede) koolhydraten nodig. Omdat ik het lekker vind en er ook energie uit haal. En soms wil ik zondigen, met een stukje tiramisu of taart of ijsje…
Waar het op neer komt bij mij is dat ik het niet continu kan volhouden en dat vind ik ook helemaal niet erg. Als je een aantal periodes in een jaar wat strenger bent op de koolhydraatinname dan doet dat ook al veel voor je lijn en ik geloof ook voor je gezondheid (ik ben geen voedingsdeskundige, dus pin me hier niet op vast). En als je je er vervolgens dan niet druk om maakt als je op vakantie bent of tijdens de feestdagen dan is dat geen enkel probleem. Tenminste, dat vind ik.
De komende 2 weken is het ongeveer non stop feest bij ons. Met als grootste feest en trots de verjaardag van mama die maar liefst 70, euh 60 was het toch mam?, wordt. En dat gaan we vieren. Met heel veel Italiaans eten. En dan ga ik geen seconde nadenken over carbs. Maar daarna gaan we weer terug in het low-carb regime. Dat merken jullie vanzelf aan de recepten ;).
Ik ben eigenlijk wel benieuwd hoe jullie daar mee omgaan. Zijn er nog meer jojo’ers zoals ik? Of is iedereen heel consequent? Dat laatste geloof ik trouwens niets van.
Nou, ik ga maar eens ontbijten (zonder brood). To be continued!