Vandaag een persoonlijke blog. Zonder mooie plaatjes en poespas. Alleen een boodschap die uit mijn hart komt. Ik loop er al langer mee rond en ik moet het een keer kwijt. Ik ben er namelijk klaar mee. Klaar met de hele ubergezonde hype. Met alle zelfbenoemde gezondheidsgoeroes die claimen dat als een gerecht niet minstens vrij van gluten en lactose is we allemaal niet oud zullen worden. Met de hype dat overal opeens alle suikers uit moeten. En als we dan toch bezig zijn, dan ook maar het zout. Eerst aten we te weinig vis en nu moeten we eigenlijk geen vis meer eten. Superfoods waren het antwoord! Oh nee, nu blijkt het een marketingtruc te zijn om ons nog meer geld uit de zak te kloppen. En zo kan ik nog wel even door gaan.
Respect voor eigen keuzes
Laat ik voorop stellen dat ik alle respect heb voor mensen met intoleranties of voor diegene die uit eigen beweging, geloof of visie kiezen voor vegetarisch, vegan of andere stroming. Als je pukkels krijgt van melk, dan snap ik dat je dat niet meer drinkt. En als jij uit volle overtuiging geen dieren wilt eten, dan snap ik dat ook. Maar waar ik ontzettend veel moeite mee heb is de beweging dat alles megagezond moet zijn. Waarbij je je af moet vragen of het nog wel gezond is. Ik heb voorbeelden voorbij zien komen van mensen die (zonder aantoonbare reden) alle gluten, lactose, suiker en zout uit hun dieet hebben geschrapt en die dit ook bij hun kinderen doen. Of wat te denken van het eten van 8 havermoutcakejes op een dag, met het idee dat je dan gezond bezig bent.
Bewust is goed
Heel goed is dat we allemaal steeds bewuster worden van wat we eten. Want daar is dit ‘probleem’ wat mij betreft ook door ontstaan. Jarenlang hebben we zonder ons af te vragen wat we aten alles gegeten. Onze supermarkten puilen uit met producten die vol zitten met e-nummers, suiker, zout en andere toevoegingen. Wij als consument nemen de macht nu terug en stellen kritische vragen. Maar slaan we daar niet een beetje in door. Waar is de balans gebleven? Zo eten wij thuis bergen met groente en fruit, eten we minder vlees, eten niet uit pakjes of zakjes en most of all, we weten precies wat we eten. Zo’n 80% van ons voedingspatroon is gezond en daarnaast zondigen we. Met een zelfgebakken cake, een lepel karamel door de yoghurt, of een heerlijke jus gemaakt met boter over een flink stuk vlees wat zachtgegaard is in de oven. En ik noem dat zondigen, omdat het steeds vaker zo wordt gezien. Maar zo voelt het bij ons niet. Nee hoor, wij zondigen niet. Wij eten gewoon lekker.
Suikervrij maakt mij niet vrolijk
Sinds ik mijn blog heb, heb ik veel uitgeprobeerd met gezonde en andere voeding. Ik heb me op het koolhydraatarme en vegan pad begeven, ontbijt met plantaardige melk en heb veel verschillende suikervervangers uitgeprobeerd. Allemaal niet zoveel mis mee, zo vind ik de chocolademousse met avocado te gek, maar een chocoladebrownie met suiker, roomboter en echte chocolade is nog steeds heer en meester. Ik voel me niet beter als ik de suiker of koolhydraten volledig uit mijn voedingspatroon schrap. Sterker nog, ik word er sacherijnig van. Mijn vlees smaakt mij beter als ik het in boter (of liever geklaarde boter) bak. Een taartje met bloem is nog steeds mijn favoriet. En als iemand mij op dit moment asperges met botersaus voorschotelt dan ben ik een heel gelukkig mens. Mijn uitprobeersels waren veelal ingegeven door nieuwsgierigheid, de trends, door vragen van jullie of mensen in mijn privé omgeving. En ik probeer graag uit, maar het heeft me ook doen beseffen dat we langzaam ons culinaire erfgoed naar de knoppen helpen.
Wat is een Italiaan zonder pasta
Als ik kijk naar de landen aan de Middellandse zee dan hebben ze daar geen last van deze hype. In ieder geval een stuk minder. Vertel een Italiaan dat hij voortaan minder pasta of beter met boekweitspaghetti kan koken en hij (of meestal zij) verklaart je voor gek. In de Algarve vliegt de vis je om de oren, maar deze is vers gevangen, veelal duurzaam en de Portugezen weten precies waar het vandaan komt. Beter kijkend naar die landen zouden we daar een hele wijze les uit kunnen trekken. Als je weet waar je eten vandaan komt en je kookt voornamelijk vers en van het seizoen dan ben je al heel goed bezig. Daarmee verlaag je je suiker- en zoutinname enorm. Af en toe een broodje eten is ook niet zoveel mis mee, maar eet het niet zowel als ontbijt en lunch, 7 dagen per week. Vlees en vis, ook daar heb ik geen moeite mee. Zolang je maar weet waar het vandaan komt. Besef je dat er iets aan kip is toegevoegd in het supermarktschap om het meer dan een week houdbaar te houden. Om over plofkip maar te zwijgen. En dat verse vis in het supermarktschap niet vers is. Aangezien bijvoorbeeld tilapia niet in onze wateren wordt gevangen is dit eerst ontdooid om het vervolgens als ‘vers’ te verkopen in een gesealt bakje.
Ik neem het op voor echt eten
Waar gaat het mij nou om, waarom schrijf ik dit. Heel simpel, ik neem het op voor echt eten. Voor eten wat je zelf bereidt, waar je blij van wordt en wat met liefde is gemaakt. Ik ben zo’n typ die zielsgelukkig kan worden van een mooi gerecht waar iemand een dag lang voor in de keuken heeft gestaan. Of een gerecht wat ik ‘s avonds in 20 minuten in elkaar heb gedraaid en wat door het gebruik van pure ingredienten zo enorm goed smaakt. En daar zit zout in en soms koolhydraten of tarwe of suiker of zuivel of kip of enzovoort. Neem het heft in eigen handen en weet wat je eet. Dan kun je pas echt bepalen wat je in je lichaam stopt. En dat stukje taart op zijn tijd, who cares! Beweeg erbij, drink de volgende dag weer een flinke smoothie met groenten en fruit, zorg dat je voldoende water binnen krijgt en balanseer.
Ik realiseer me dat ik me met deze boodschap op glad ijs begeef. Het is geen aanval of verwijt, maar meer een vraag. Waarom deze hype is ontstaan begrijp ik wel, maar ik ben wel een beetje bang waar het heen gaat. Met mijn blog probeer ik jullie te inspireren om echt te eten. Geef ik gezonde alternatieven die ik zelf ook wel eens eet, maar ik wil niet doorslaan naar een gezondheidshype die niet bij mij past en wat ook niet goed voelt. Hier houden we van thuis koken, uit eten gaan, picknicken op een kleedje, snoepen met de peuter en genieten. Daar worden we gelukkig van en we zijn zo gezond als een vis. Iedereen maakt keuzes die voor hem of haar goed voelen, eten is daar een van de belangrijkste van. Maak de juiste, sla niet door, eet gezond en gevarieerd, maar ook lekker.
Liefs, Francesca
