Je hebt van die dagen waarin niets gaat zoals het gaat. Zelf ben je zo ziek als een hond. En je kind en man ook, uiteraard. Je wilt wel werken, maar het gaat niet. Alsof je lichaam al je denkfuncties heeft uitgeschakeld. Dan is er nog het koken. Dat ene ding waar ik altijd zin in heb. Maar zelfs dat wil nu niet. Mijn lichaam heeft die functie ook uitgeschakeld.
Na 2 dagen met ziek kind thuis en The Mr. aan het werk besloot ik vanavond pizza te bestellen. Volledige overgave aan het niets doen. Het moet maar. In plaats van een pizza margherita bestelde ik een pizza met groente en kip. Ja, ik weet het. Dat is volledige goedpraterij, want aan een bestelde pizza met groenten erop heb je natuurlijk nog steeds niet heel veel. Gelukkig hebben we vandaag al 3 glazen zelfgeperst groente- en fruitsap op. Dan komt de pizza binnen en ik ga samen met de peuter eten. Hij kijkt me aan met een vies gezicht, schuift met zijn vinger alle groenten op de stoelleuning en begint, juist vandaag, te brullen…”Mama, ik vind GEEN groente lekker!”
Ken je dat, die dagen waarbij je emmer overloopt en dit het allerlaatste is wat je wilt horen als je een pizza hebt besteld voor de goede lieve vrede en je eigen rust? Mijn lichaam staat zelfs niet meer toe om de discussie aan te gaan. De foodblogger die het altijd beter weet laat vanavond de peuter winnen. Als jij die groenten eraf wilt vegen, ga je gang. Doe het alleen niet op de stoelleuning, die is net schoongemaakt. Schuif het dan maar op je bord. Zullen we dan nog wel een appeltje toe eten? Top.
Waarom ik dit schrijf? Voor alle lieve mama’s die het soms teveel worden, dat gebeurt ook mij. Dan laat je het gewoon even gaan. Morgen is er weer een nieuwe dag. Met nieuwe energie, nieuwe groenten en nieuwe kansen. That’s just life.
