Het handige aan het feit dat Francesca in Zuid-Holland woont en ik in Noord-Holland is dat we daardoor in beide provincies nieuwe hotspots ontdekken. Daarnaast doen we vaak genoeg ontdekkingen in elkaars of geheel andere provincies, dus op die manier verzamelen we restauranttips verspreidt over het hele land en kunnen jullie, waar je ook bent, daar gebruik van maken 🙂
Want door tips van anderen vinden we zelf maar al te vaak leuke, vernieuwende restaurants. Het kan ook andere redenen hebben dat we tot de ontdekking van een nieuwe hotspot komen, zoals een perslunch, uitnodiging van een restaurant, werkbespreking of wat dan ook. In welk geval dan ook beoordelen wij zo’n restaurant altijd eerlijk en zouden we je nooit iets aanraden waar we zelf over twijfelen of het gevoel hebben een voorkeursbehandeling te hebben gehad. Zo, nu dat gezegd is: zijn jullie klaar voor heerlijke ontdekkingen van restaurants in Amsterdam? Komen ze!
Ron Gastrobar Paris
Naast Ron Gastrobar, Ron Gastrobar Oriental en Ron Gastobar Indonesia is nu een vierde Gastrobar geopend namelijk: Ron Gastrobar Paris. Gevestigd, net als de andere restaurants, in hartje Amsterdam. Ik moet eerlijk toegeven, ik ben nog nooit in een van de Gastrobarren geweest dus ik ging volledig blanco naar dit restaurant toe.
Net zo blanco als altijd eigenlijk, want ik zoek nooit iets op vooraf. Ik vind het juist leuk om verrast te worden. En verrast werd ik zeker, want vanaf het moment dat je bij de Gastrobar Paris binnenstapt waan je je in Parijs. Van de inrichting tot aan de serveersters en natuurlijk de menukaart. De gerechten op de kaart zijn echte Franse klassiekers en worden ook op die wijze geserveerd. Zoals plateaus fruits de mer, rillettes de canard, oeufs mimosa en steak tartare die vers aan tafel wordt bereid.
Wat je kiest kun je verder precies zo invullen als je zelf wil, er zijn namelijk geen standaard voor- of hoofdgerechten. Zo kun je beginnen met het delen van een plateau fruit des mer, wat een flinke is, en vervolgens kun je aan 1 klein hoofdgerecht al voldoende hebben. Wij namen een mix aan ‘snacks’ en deelden vervolgens de steak tartare, 1 hoofdgerecht en 1 dessert.
De snacks die wij namen waren de oeufs mimosa en de rillette de maquereaux oftewel makreel. Beiden zoals je verwacht in een Franse bistro, op klassieke wijze en goed op smaak. Daarna namen we de steak tartare, het pronkstuk van de kaart als je het mij vraagt. Om ons heen zagen we ze maar voorbij komen en het wordt dus, zoals ik al zei, vers aan tafel klaargemaakt. Je kunt dan zelf aangeven wat je er wel en niet in wilt en vervolgens proeven of het naar wens is. Het maakt het dus leuker en lekkerder! Het is een flinke portie, dus ik vind dit gerecht vooral geschikt om te delen. Maar de echte vleeshebber (zoals mijn vriend) zou dit ook wel in z’n eentje lusten, want het vlees is van goede kwaliteit en dat proef je.
Vervolgens wilde mijn vriend nog heel graag de choucoutre au porc proeven, oftewel zuurkool met buikspek en ‘sauce charcutière’. Dit gerecht is een van de hoofdgerechten, maar geen standaard hoofdgerecht qua grootte. Zonder de steak tartare hadden we bijvoorbeeld ook twee hoofdgerechten p.p. op gekund. Maar ook dit gerecht was weer erg uitgesproken in smaken. Waar ik persoonlijk erg van houd, je wilt proeven wat er op je bord ligt. Als afsluiter van de avond deelden we nog een flink dessert. Niet omdat ik nog zo’n trek had, maar omdat ik het niet kon laten om het niet te bestellen. Ik heb het over de croque en bouche, oftewel een tuille met daarop een toren soesjes en chocoladesaus. Dat klinkt niet alleen goed, het smaakte ook nog eens fantastisch kan ik je vertellen.
Naast al dat lekkere eten was de bediening ook erg fijn, netjes en allert maar niet dat er constant op je gelet wordt. Ze laten jou zelf beslissen wat je neemt, maar geven wel op gepaste wijze advies. Bijvoorbeeld in hoeveelheid van de gerechten, wel of geen bijgerecht en natuurlijk de wijn. En over wijn gesproken, naast dat je goed advies aan een van de serveersters kunt vragen, kun je ook hulp krijgen van een ipad. Daarop kun je namelijk een of meerdere gerechten invullen en dan precies zien welke wijnen er het best bij passen. Er staat dan ook direct de prijs per glas of fles bij. Meestal ben ik niet zo van de technische snufjes in restaurants, omdat het alleen maar afleidt en niks toevoegt, maar dit vond ik wel erg leuk. Het ging alleen om de wijn en je kon combinaties maken met meerdere gerechten om te zien wat erbij paste. Dat vond ik vernieuwend en ook leuk om te kijken wat nu bij welk gerecht het lekkerst zou zijn.
Qua prijs kun je het zo duur maken als je zelf wil, dat ligt namelijk vooral aan wat je bestelt. Een plateau fruit des mer of côte de boeuf is bijvoorbeeld veel prijziger dan een selectie aan kleine hoofdgerechten. Zoals je merkt raak ik niet echt uitgepraat over Ron Gastrobar Paris. Dat komt omdat ik er echt een hele fijne avond heb gehad, bovenal door het lekkere eten maar zeker ook de sfeer die mede gemaakt werd door de serveersters en het uiterlijk van het restaurant. Een hele dikke aanrader dus!
Fa. Pekelhaaring
Hoe ik dit restaurant heb ontdekt is een typisch voorbeeld van geluk bij een ongeluk. Niet een echt ongeluk maar een ongelukkige restaurantkeuze. Via de restaurantactie van de Albert Heijn waren mijn vriend en ik namelijk beland bij een Italiaans restaurant in Amsterdam. Toen we daar aan kwamen bleek het restaurant net van eigenaar te zijn gewisseld, was er nog geen menukaart en was de sfeer op zo’n zachtst gezegd niet heel gezellig. Met dit soort restaurants is er wat mij betreft maar een ding dat op dat moment je avond nog kan redden en dat is zo snel mogelijk weggaan. Dus dat deden we.
Toen moesten we een ander restaurant vinden en met geluk vonden we toen op loopafstand restaurant Fa. Pekelhaaring. Het volledig tegenovergestelde van het restaurant waar we 10 minuten eerder nog waren. Want er hing een gezellige, huiselijke sfeer, de bediening was vriendelijk en de menukaart stond vol met gerechten waar ik niet uit kon kiezen. Daarnaast was er ook nog een menu van de dag die op een krijtbord aan iedere tafel getoond werd. De gerechten op het menu waren sowieso op het seizoen afgestemd, iets wat ik altijd fijn vind om te zien want wat mij betreft zijn producten in hun seizoen het allerlekkerst.
Het leuke vond ik ook dat er bij iedere gang van gerechten wel een aantal ingrediënten stonden die ik nog niet kende. Altijd leuk om nieuwe ingrediënten te ontdekken namelijk. Nadat we onze keuzes hadden gemaakt en er een lekkere fles wijn op tafel stond, kwamen de gerechten. Bij Fa. Pekelhaaring gaan ze vol voor de smaak en dat proef je zeker terug. Aan de opmaak wordt wat minder aandacht geschonken, maar dat vind ik zelf niet storend. Het past bij de huiselijke sfeer en de goede smaken maken veel goed.
Doordat we zo’n fijne avond hebben gehad zijn we later nog een keer terug gegaan en ook toen was de sfeer weer goed. Door de grote open keuken en open inrichting is de sfeer heel huiselijk. De prijs/kwaliteitsverhouding vind ik ook heel netjes. Je luncht met een broodje of soep rond de 6 euro, eet een pasta vanaf 11,50 euro en een hoofdgerecht vanaf 13,50 euro. En alle gerechten van de kaart kun je er de hele dag (vanaf half elf ‘s ochtends) bestellen. Ook een leuke toevoeging. Concluderend waren mijn diners bij Fa. Pekelhaaring gezellig, goed betaalbaar en bovenal erg lekker.
Wolf Atelier
Heel anders dan voorgaande restaurants, maar zeker niet minder is restaurant Wolf Atelier. Laat ik beginnen met het imposante gebouw. Het restaurant bevindt zich in een grote glazenruimte op hoogte, het staat namelijk op een uit 1920 stammende industriële spoorbrug. De eerste indruk wordt dus wel gemaakt wanneer je aankomt bij dit restaurant.
In dit restaurant wordt je echt een middag/avond in de watten gelegd. Chefkok Michael Wolf wil al zijn gasten namelijk een op-maat-gemaakte middag of avond bezorgen. In het menu kun je daarom kiezen voor een ‘Vaste Collectie’ van vier of vijf gangen à la carte, een ‘Tijdelijke Expositie’ van een aantal geselecteerde gerechten of je gaat voor het ‘Atelier’, een innovatief menu van vijftien gangen. Hierin test Wolf zijn gerechten eigenlijk uit. Hij ontvangt dan ook graag feedback van de gasten en uiteindelijk worden de beste gerechten alleen toegevoegd aan de ‘Galerij’. Waarom het restaurant Atelier heet is nu denk ik wel duidelijk 😉
Naast de moeite die erin wordt gestoken om jou op je bord een perfecte avond of middag te bezorgen wordt dit ook gedaan bij de service en sfeer. Zo zijn er warme lichten en speelt er fijne muziek. Maar het hoogtepunt blijft wat mij betreft toch wel echt de kleine, verfijnde gerechten waarvan je proeft en ziet dat er oog is geweest voor details. Door die aandacht ontstaan er kleine smaakbommetjes die ook nog een lust zijn voor het oog. Het is ook niet zo gek dat het eten van zo’n hoog niveau is. Michael Wolf deed namelijk o.a. zijn ervaring op bij Sergio Hermans Oud Sluis*** en Vila Joya (**). Ook was hij vier jaar verantwoordelijk bij Restaurant Envy.
Als je naar Wolf Atelier gaat kun je in alle opzichten een fantastische middag of avond verwachten. Voor mij was het een uniek restaurant en ik ben zeker van plan snel weer eens terug te gaan.
Dit waren onze restauranttips in Amsterdam!