Vroeger kwam ik er nooit, maar sinds het laatste jaar ben ik er al meerdere malen geweest. Iedere keer als ik over de Friese provinciegrens rij, ga ik er meer van houden. Het lijkt alsof de luchten er schilderachtiger zijn, de mensen vriendelijker en het eten lekkerder. Wellicht romantiseer ik het nu, maar een kniesoor die daar op let. Ik realiseer me ook dat ik jullie bombardeer met blogs over Friesland en het eten. Niet zonder reden, want er valt zoveel te ontdekken. Hier wordt puur gekookt, met lokale producten en er zijn tal van initiatieven van lokale voedselproducenten. Verspilling, daar houden ze niet van. Van kop-tot-staart koken is normaal en de streekproducten vliegen je om de oren. Iemand vertelde me ooit dat het vaak een aantal jaren duurt voordat trends uit de Randstad doordringen in Friesland. Gelukkig maar.
Dit jaar is Leeuwarden de Hoofdstad van de Smaak en vanaf vandaag t/m 20 september is het de Week van de Smaak. Deze week start met het jaarlijkse foodfestival Ljouwert Culinair en sluit met het Groot Liwwadder Diner, waar je samen met 1.000 anderen neerploft bij het grootste Friese openluchtrestaurant ooit. Verder biedt de noordelijke hoofdstad het hele jaar door tal van gastronomische highlights en evenementen: van de Friese Food Tour tot restaurant Eindeloos en van de WijnSpijs wandeling tot een Stadstuindiner.
Mooie aanleiding voor mij om mijn recente ‘Smaak van Friesland’ ontdekkingen met jullie te delen. Vandaag in een fotoverslag, want foto’s vertellen meer dan woorden.
Mijn laatste bezoek aan Leeuwarden begon met een oester uit de Waddenzee.
Opengemaakt door Barbara van Stichting Goede Vissers. Een groep vissers met respect voor de zee. Die alles gebruiken wat de zee hen biedt. Naast vis bijvoorbeeld ook strandkrabben en de bijvangst van zeesla. Tevens leert deze stichting consumenten hoe ze hiermee kunnen omgaan. Zo hebben Barbara en haar man Jan via crowdfunding het hele bedrag kunnen ophalen voor hun fileerlokaal op de haven van Lauwersoog. Aanrader om eens heen te gaan, kun je het gelijk combineren met een bezoekje aan hun proeflokaal.
Het Liwwadder Bier Brood van Hielke, wat een zaligheid! Gemaakt met het donkere bier van microbrouwerij De Kroon. Zo jammer dat ik niet in de buurt van Leeuwarden woon, want je kunt het bij Hielke bestellen.
Ik maakte kennis met de Fryske Bapao, Een Fryske lekkernij gemaakt van Wartenster mosterd, Koopmans Volkoren Pannenkoekenmeel, Weidenaar Friese droge worst, Procureurvlees van boer Jaring en it Giele waldbeantsje van Greijdanus.
Restaurant SEMS, ik was er al een aantal keren over getipt en nu heb ik er eindelijk geluncht. En dat was top! Aanrader om te gaan eten in Leeuwarden.
Stichting Lost Animals is een samenwerking tussen diverse partijen in Friesland. Zij identificeren knelpunten in de voedselketen en proberen daar oplossingen voor te vinden. Zo maakt Walburg worsten van overtollig vlees dat anders vernietigd zou worden. Denk aan haantjes en geit. Worden er nieuwe toepassingen voor Jersey stierenvlees bedacht en nog veel meer van dit soort initiatieven. Alles om het verloren vlees weer terug op ons bord te krijgen. Ik was er erg van onder de indruk, zeker als je hoort hoeveel vlees er per jaar wordt vernietigd, omdat wij het als consument niet willen eten.
Als voorbeeld: wanneer heb jij voor het laatst geitenvlees gegeten? En geloof me, als je deze saté van geitenblokjes van Restaurant Tandjong Priok proeft, wil je niet meer anders.
Food shoppen in Leeuwarden, ga dan zeker even langs bij House of Taste in de Kleine Kerkstraat. Voor een uitgebreide collectie food producten van topkwaliteit en je mag er ook proeven.
Ik maakte kennis met Willem Schaafsma, eigenaar en chef-kok van Restaurant Eindeloos. Goed verhaal van een gepassioneerde chef. Biologisch, duurzaam en van het seizoen zitten diepgeworteld in het denken en doen. Zo gebruikt Willem alles van de stier, tot aan het hart en de kloten aan toe.
En die kloten, daar was ik dus echt benieuwd naar. Hoe je die snijdt (pellen is het meer) en bakt. Aan de slag dus.
Eenmaal schoongemaakt bak je ze in plakjes in hete olie. Het lijkt een beetje op de bereiding van zwezerik en de smaak is zacht. Ik vond het lekker, maar je moet er van houden. Geweldig om dit een keer te leren. Dank voor de ervaring, Willem!
We gingen ook aan de slag met het hart. Een bijzonder mals stukje vlees dat rauw gegeten kan worden. Of je marineert het, heerlijk vond ik dat.
Tijd om Leeuwarden te ‘verlaten’, ik ontdekte namelijk nog meer in Friesland.
Eerst maar eens naar het prachtige Hindeloopen. Hier zijn we in de haven en ik bleef maar foto’s maken.
Om vervolgens neer te zetelen bij Restaurant de Hinde van Bea en Harmen. Op het mooiste plekje in de haven kun je hier bij mooi weer buiten eten of binnen in het sfeervolle restaurant. Eenvoudig kan ook heel chique zijn. Zeker met de houten balken en mooie houten tafels.
De beste Friese producten worden hier dagelijks aangevoerd. Zoals deze paling uit de Friese meren.
Harmen kookt met deze producten fantastische gerechten zonder polonaise. De paling met rode bietensalade was subliem en de Friese caprese met schapenkaas en geweldige tomaten van Kwekerij Trimpe was een genot. Hier moet je echt een keer gaan eten als je in de buurt bent.
Tijdens ons laatste bezoek hebben we overnacht bij B&B/Pension Perruque in Koudum. Het is een oud politiebureau dat met veel liefde en aandacht de afgelopen 10 jaar bijna onherkenbaar is verbouwd tot wat het nu is. En dat is heel wat! Nico en Janny excelleren in gastvrijheid, we hebben er een heerlijke tijd gehad. Mijn kleuter zal de pannenkoek van Nico ook nooit meer vergeten.
Als je dan toch in Koudum bent, ga even langs bij Daan van Kwekerij Trimpe. In ieder geval voor hun Koudumer Beantsjes en Koudumer Blomkoal, inmiddels erkende streekproducten. En neem dan ook gelijk zijn briljante tomaten mee en wat hij nog meer in de kisten heeft liggen. Alles is even lekker.
Nog zo’n mooi product van het Noorden is de duindoorn. Een licht zuur besje, een echte powerbes, die veelal de basis vormt voor een jam of saus. Het heeft ook geneeskracht en voorkomt hart- en vaatziekten. Dat is pas echt een ‘superfood’. Ik maakte kennis met het besje tijdens een amuse-menu waarin de duindoorn op verschillende manieren werd verwerkt. Zoals deze zalige salade van gerookte makreel met romanesco, pompoen en duindoorndressing. Kijk hier voor meer informatie over de verkrijgbaarheid van de producten.
Natuurlijk gingen we ook nog naar Boer Bart. Ik schreef al eerder over hem in dit artikel. We mochten deze dag zelf eieren rapen bij de kippen.
We bezochten bij Boer Bart tevens de kalfjes in het natuurgebied. Vooral om naar Max te gaan kijken, het stierkalfje dat kan opgroeien mede door onze bijdrage. Als Max groot genoeg is, word hij geslacht en krijgen we een deel van zijn vlees. Niet gelijk denken dat dit zielig is. Max is namelijk een stiertje en was anders vernietigd geworden, omdat stiertjes minder functie hebben dan een koe (want die geven melk). Nu kan hij buiten opgroeien. Op een stuk land in het natuurgebied dat daardoor weer ontwikkeld wordt en er gaat geen vlees verloren door het te vernietigen. Als je vlees eet, doe het dan goed. De kleuter ging mee en we hebben hem alles uitgelegd. Hij moest er even over nadenken, maar vond het goed. En zijn vraag was of er na Max nog meer kalfjes hier in de wei mochten lopen, want ze zagen er zo blij uit.
Dat waren ze weer, mijn laatste Friesland tips. Mijn hoofd is weer leeg om nieuwe dingen te ontdekken. Hebben jullie nog tips voor me, laat die dan zeker even weten door een reactie hieronder achter te laten!
Bron foto’s Francesca: Simone’s Kitchen
Volg Francesca Kookt ook op Facebook, Twitter, Google+ en Bloglovin’.
Mijn leven achter de schermen zie je op Instagram (francescakookt) en video’s bekijk je op YouTube!
