Vooropgesteld, ik ben knetter eigenwijs. En vooral die karaktereigenschap heeft aan de basis gelegen om dit jaar zelf de Eetkalender 2018 uit te geven. Ja, helemaal zelf. Van idee, recepten, teksten, foto’s, opmaak, marketing, drukwerk, verpakking en verzending. Dat is naast eigenwijs ook knetter spannend en misschien ook wel knetter dom (ja, jij daar, ik hoor het je denken!).
Maar zonder dollen, zelf een kookboek uitgeven (wat deze Eetkalender ook wel een beetje is) moet je eigenlijk niet willen. Het is een vak, daar werkt vaak een heel team aan mee waarvan de mensen veel beter zijn in zaken als tekstredactie, fotografie en vormgeving, om maar wat te noemen. En terwijl die mensen doen waar zij goed in zijn kun jij je focussen op jouw ding. En daar krijg je dan aan het einde van de rit een beetje geld voor in de vorm van royalties die worden uitgekeerd over ieder verkocht boek. Geen vetpot, zeker niet als je kijkt naar de hoeveelheid tijd die je erin stopt, behalve als je boek goed verkoopt. Maar dan heb je wel een boek gemaakt en daar ben je waanzinnig trots op.
Hoe zit het dan met de Eetkalender en waarom heb ik besloten om die zelf uit te geven? Eigenlijk is er niet zoveel veranderd, want toen ik samen met Deedylicious de Eetkalender bedacht in 2016 hebben we de eerste editie ook zelf uitgegeven. Dat ging toen nog met heel veel vallen en opstaan, want we hadden destijds nog niet de kennis die we nu hebben. Zo heb ik nachtenlang moeten ploeteren om teksten te redigeren, controleren en boodschappenlijstjes te maken omdat ik geen flauw benul had van de hoeveelheid tijd die daarin ging zitten. Dat weet ik nu wel 😉
De tweede editie besloten we onder te brengen bij mijn uitgever. Die hadden er vertrouwen in en zagen ‘m al hangen bij alle boekhandels in Nederland. Dat liep niet helemaal zoals gepland. Onder andere omdat ik tussendoor zwanger werd en PRECIES in de periode waarin ik alle recepten moest opleveren (ongeveer 6 weken lang) kotsmisselijk was en niet eens aan eten kon denken. Dat was niet handig voor de planning (doei deadline) en de Eetkalender kwam later uit. We verkochten daarna best leuk, maar niet eens heel veel meer dan in het eerste jaar toen we het zelf deden. Met als eindresultaat een kalender waar enorm veel stress in was gaan zitten en waar we niet eens zoveel aan verdiend hadden. Oké, het hoort bij ondernemen, maar leuk is anders.
Vooral omdat de lol van het eerste jaar om de kalender zelf te maken, met alle onzekerheden, nachtelijke uurtjes, maar ook het gevoel van ‘dit doen we helemaal zelf’ weg was. En dat wilde ik weer terug! Het gaat namelijk niet primair om het geld. Natuurlijk wil je er niet op verliezen, maar ik wil vooral ook trots kunnen zijn op wat we bereiken met Francesca Kookt. Ik wil trots zijn als de Eetkalender 2018 straks in jullie keukens hangt, omdat over iedere millimeter is nagedacht en alles wat erin staat met heel veel liefde voor eten en de gebruikers (want die dagelijkse vraag van ‘wat gaan we nou weer eten’ ken ik maar al te goed) is gemaakt.
En toen…
Ja, toen deed ik het onwerkelijke. Terwijl de Eetkalender 2018 al in de aanbiedingsfolder van de uitgever stond haalde ik ‘m toch bij ze weg. Ik hou nog steeds veel van ze (en jullie van mij toch?), maar deze kalender is anders dan een boek. En ik wilde het weer zelf doen, samen met mijn team.
Maar hoe doe je dat dan, zo’n kalender uitgeven?
Nou, dat is nogal een klusje. Het begint allemaal met een retestrakke planning. Die ik dan weer niet zelf maak, want ik hou me nooit aan planningen, dus ik had wel hulp. Ik huurde vriendinnetje en oud-collega Bo in voor het project management en herschrijven van de recepten. Al die lappen tekst moeten uiteindelijk passen in zo’n ieniemienie receptkolom en dat is even werk. Bo hielp me ook met het opvragen van de offertes bij de drukkers en het uitzoeken van de verpakking en verzending van al die kalenders. Het eerste jaar deden we dat namelijk zelf en toen ik terugdacht aan die honderden kalenders die ik toen heb ingepakt en weggebracht…tja, het leek me handiger om dat dit jaar uit te besteden 😉
Die Bo heeft me toch een partij hard gewerkt hieraan. Nou heb ik haar ooit zelf opgeleid (in de reclame, mijn vorige carrière) dus ik weet dat ze wel wat aankan. Maar ploeteren was het!
Iedere dag aten we iets anders
Er moest natuurlijk onwijs veel gekookt worden. Daar zijn we ongeveer 5 maanden mee bezig geweest. En we zijn Dominique, Bo en Wendy (van Deedylicious). Nadat de receptenlijst door mij was goedgekeurd, kreeg iedereen een eigen lijstje en ging daarmee aan de slag. Iedere dag werd er dus iets anders gekookt om te testen én een foto te maken van het gerecht. Want je zou het bijna vergeten, van ieder gerecht zit er een foto in de kalender. En al die foto’s zijn van het eindresultaat gemaakt nadat we er tevreden over waren. Sommige recepten moesten namelijk opnieuw gekookt worden als we de smaak niet goed vonden. We mochten trouwens ook een aantal recepten van Lekker eten met Linda gebruiken, wat heel erg heeft geholpen!
Structuur aanbrengen
Oké, dan heb je dus een enorme bak recepten en foto’s, maar dan ben je er nog lang niet. Heel veel tijd ging namelijk zitten in het aanbrengen van structuur. Want je moet 52 verschillende weekmenu’s maken die gebalanceerd en gevarieerd zijn en waarbij de ingrediënten dan ook nog passen in het seizoen. Dat is echt een enorme puzzel, maar vind ik stiekem het leukste van het maken van de kalender!
Heb je eenmaal de weken klaar, dan moeten ook nog de boodschappenlijstjes gemaakt worden én nagedacht worden over wat voor producten je theoretisch zou kunnen overhouden. Dat is weer belangrijk voor de kliekjesdagen op vrijdag. Met die producten bedachten we namelijk simpele gerecht suggesties waarmee je alles op kunt maken. Weggooien is namelijk niet meer van deze tijd, vinden jullie ook niet?
Klaar? Nee, nog lange niet!
De weekmenu’s zijn klaar, boodschappenlijstjes en kliekjesdagen ook. Maar toen waren we er nog steeds niet. Denk aan sfeerfoto’s voor in ieder geval de cover, maar ook in de rest van de kalender (die heeft Wendy van Bree weer prachtig gemaakt!). Algemene teksten zoals het voorwoord, wat je standaard in de voorraadkast hebt en basisrecepten voor bijgerechten. Maar ook de controle van de seizoenskalender is geen grapje. Dit jaar hebben we iedere maand trouwens ook een recept van een van onze favoriete Nederlandse (food)bloggers in de kalender.
En als dat allemaal klaar is…dan is het tijd om op te maken! Alhoewel, in ons geval deden we dat in delen, per kwartaal om precies te zijn.
Mooi maken!
Wendy van DeedyLicious heeft dit jaar weer de hele vormgeving voor haar rekening genomen en dat heeft ze fantastisch gedaan. In totaal hebben we de kalender vier keer compleet nagekeken en gecorrigeerd voordat ik de definitieve goedkeuring gaf om de opmaak bij de drukker aan te leveren. Dat is toch denk ik wel het spannendste moment in het proces. Daarna kun je er namelijk NIETS meer aan veranderen. En voor iemand die altijd digitaal schrijft (“oh wacht, ik pas het even snel aan”) blijft dat toch een lastig moment 😉
Tussentijdse pre-sale
Jullie hebben bijna niet kunnen missen dat we tussentijds een pre-sale hebben gedaan en dat is niet zonder reden(en). Allereerst wilde ik alle trouwe gebruikers de mogelijkheid bieden om ‘m met korting aan te schaffen, maar daarnaast is het ook het moment om geld binnen te halen om het drukwerk (voor een deel) te financieren. Dat is namelijk een van de meest belangrijke redenen om een boek uit te brengen via een uitgever. Zij nemen de kosten (en risico) op zich voor onder andere de fotografie, vormgeving en drukwerk. En in dit geval betaal ik dat als ‘auteur’ helemaal zelf. En heel eerlijk, dat is een heleboel geld wat ik niet zo heb liggen. En zo’n pre-sale helpt daarbij! Daarom vind ik het ook echt helemaal te gek dat er zoveel mensen al het vertrouwen hadden om de Eetkalender soms al ruim 2 maanden eerder bij me te bestellen. Jullie zijn geweldig!
We zijn aan het drukken nu!
De Eetkalender ligt inmiddels bij Blomsma Groep en zij gaan het drukwerk doen. Afgelopen maand hebben ze al speciaal voor ons (hebben we ook extra voor betaald) grotere haakjes laten maken, omdat die van vorig jaar steeds uit de ringband vielen. Onze Eetkalender is gewoon te uitgebreid (lees: dik) voor een standaard ringband, dus daar moesten we een oplossing voor bedenken. Gelukt!
Ergens aankomende week ga ik bij de persen kijken hoe er 2.500 kalenders (ja, zoveel!) over de persen gaan. Ik zal daar ook een filmpje van maken voor jullie. Als ze eenmaal gedrukt zijn, worden alle haakjes en ringbanden er met de hand in gestopt (omdat we die speciaal hebben laten maken) en is de Eetkalender 2018 klaar!
Iedereen die al een Eetkalender besteld heeft, of dit nog gaat doen, krijgt ‘m in de week van 6 november thuisgestuurd. Alle bestellingen die daarna binnenkomen worden binnen 48 uur op werkdagen verzonden door Misi, zij regelen voor ons het verpakken en verzenden.
Wie wil er nog een Eetkalender 2018?
Poeh, wat een verhaal! Hulde als je helemaal tot hier bent gekomen 😉 Ik wilde heel graag mijn verhaal eens vertellen over de totstandkoming van de kalender en het voelt goed om het zo eens op papier te zetten.
